4. Zaimki
Zaimki osobowe
Zaimki mogą zastępować słowa-rzeczy i wyrażenia-rzeczy.
| Singular | Plural |
|---|---|
| mi | mimen |
| ja, mnie | my |
| tu | tumen |
| ty, ciebie | wy |
| da | damen |
| on, ona, ono | oni, one |
se – się, siebie
mi vide se
– Widzę się.
da vide se
– Widzi się.
mimen vide se.
– Widzimy się.
Zaimki wskazujące
Zaimki wskazujące to:
ye
– ten
vo
– tamten
ye mau
– Ten kot
vo mau.
– Tamten kot
mi vol ye.
– Chcę ten.
mi vol ye mau.
– Chcę tego kota.
Zaimki pytające
ke jest zaimkiem pytającym ogólnego zastosowania. Załatwia robotę polskich kto i co.
ke? – Kto lub co?
Przymiotnikowy zaimek pytający to ke i znaczy tyle, co polskie jaki.
ke she?
– Co? (Jaka rzecz?)
ke jen?
– Kto? (Jaka osoba?)
ke zaman?
– Kiedy? (Jaki czas?)
ke yang?
– Jak? (Jaki sposób?)