Zaimki

Zaimki osobowe

Zaimki mogą zastępować słowa-rzeczy i wyrażenia-rzeczy.

mi – ja, mnie
tu – ty, ciebie
ye – on, ona, ono
mimon – my
tumon – wy
yemon – oni, one

se – się, siebie

mi vide se – Widzę się.
ya vide se – Widzi się.
mimon vide se. – Widzimy się.

5.2. Zaimki wskazujące

Zaimki wskazujące to:

ni – ten
go – tamten

ni mau – Ten kot
go mau. – Tamten kot

mi vol ni. – Chcę ten.
mi vol ni mau. – Chcę tego kota.

Zaimki pytające

ke jest zaimkiem pytającym ogólnego zastosowania. Załatwia robotę polskich kto i co.

ke? – Kto lub co?

Przymiotnikowy zaimek pytający to ke i znaczy tyle, co polskie jaki.

ke xe? – Co? (Jaka rzecz?)
ke jan? – Kto? (Jaka osoba?)
ke zaman? – Kiedy? (Jaki czas?)
ke yang? – Jak? (Jaki sposób?)